Наконец, самая приятная новость в этом году!

Наши товарищи: Николай Дедок, Игорь Олиневич, Артем Прокопенко и сочувствующий Евгений Васькович на свободе!

Лукашенко вновь торгует людьми и политзаключенными, заискивая перед западом. Экономический кризис и социальные проблемы заставили его пойти на уступки и освободить политзаключенных. Не смотря на то, что мы понимаем с какой целью это было сделано — мы не можем не приветствовать освобождение наших товарищей.

Анархист Николай Дедок добрался до Минска. На вокзале его встретили соратники.
Бывший политзаключенный дал интервью «Нашей Ниве».

«Наша Нива»: Как сегодня узнали об освобождении?

Николай Дедок: Узнал, когда подводили к воротам и отдали все вещи. Когда выводили из камеры, это было под секретом.

«НН»: В последнее время не предлагали прошение о помиловании писать?

НД: Нет. Прошение предлагали писать только один раз в 2011 году. С тех пор — ни разу. Отношение администрации не менялось. Как сидел, так и сидел. Освобождение стало неожиданностью.

«НН»: После пресс-конференции Лукашенко ждали освобождения?

МД: Таких обещаний и намеков было очень много, поэтому старался особенно не давать себе надежду. Я приготовился, скорее, к продолжению срока.

«НН»: Что было самым трудным?

НД: Если отвечу, на это будут давить остальным. Поэтому лучше не скажу (смеется). Если есть поддержка, нет особо ничего трудного. Чувствовалась колоссальная поддержка с первого дня до последнего. В последний день я получил с десяток писем с поздравлениями с днем рождения, даже не успел их прочитать!

«НН»: Вы так хорошо говорите по-белорусски!

НД: До тюрьмы я преимущественно говорил по-русски. Но теперь читал преимущественно белорусскоязычную прессу. Как-то оно так и получилось (смеется).

«НН»: Какое главное желание?

НД: Чтобы это не оказалось сном.

———————————————————————
Былы палітвязень Ігар Аліневіч распавядае журналiстам пра першыя хвіліны на волі і гісторыю свайго вызвалення.
Палітвязня Ігара Аліневіча, якога асудзілі па справе анархістаў у 2011 годзе, сустракаем дома адразу пасля вызвалення. Родныя і паплечнікі Ігара да гэтага сустракалі Мікалая Статкевіча і размінуліся з Аліневічам на аўтавакзале, спазніліся да прыходу аўтобуса ўсяго на некалькі хвілін. Таму дабіраўся ён дадому самастойна, без кветак і шматлікіх інтэрв’ю на пероне. Дома Ігара чакае невялічкі святочны стол і сваякі: маці, сястра з пляменнікамі і тата.

Еўрарадыё: Ігар, як ты даведаўся пра вызваленне?

Ігар Аліневіч: Я ляжаў на нарах, чытаў Эрыка Бёрна. Гэта кніга па псіхааналізе. Тады сказалі, што прыйшлі аператыўнікі і хочуць тэрмінова мяне бачыць. Дагэтуль некалькі дзён я чакаў, што мяне праз два-тры месяцы павязуць у ПКТ (памяшканне камернага тыпу, унутраная турма зоны для парушальнікаў, ― заўв. Еўрарадыё), а пасля ў крытую турму. На фоне новых арыштаў па палітычных матывах я чакаў, што ніякага вызвалення не будзе, а будзе толькі папаўненне спісу палітвязняў. За некалькі гадоў у лагеры ўжо выпрацавалася звычка не спадзявацца.

Еўрарадыё: Хоць нейкім чынам пра вызваленне паведамілі?

Ігар Аліневіч: Не было ніякай абвесткі. На ўсе пытанні адказвалі маўчаннем. Ніхто не ведаў, куды мяне вядуць. Варыянтаў было шмат: апроч ПКТ маглі перавесці ў іншы лагер з-за апошняга артыкула, які я напісаў пра пенітэнцыярную сістэму. Да апошняга моманту пакуль мяне не вывелі і не агучылі акт пра памілаванне, я не ведаў, куды накіроўваюся.

Еўрарадыё: Напярэдадні, можа, прапаноўвалі падпісаць нейкую паперу пра памілаванне?

Ігар Аліневіч: Апошні раз напісаць пра памілаванне прапаноўвалі восенню мінулага года, і тое нейкім намёкам. Я адмовіўся, і болей не прапаноўвалі.

Еўрарадыё: Як цябе везлі?

Ігар Аліневіч: Мяне давезлі да аўтавакзала, не выпускалі, пакуль не прыйшоў аўтобус. Там яшчэ былі супрацоўнікі ДВП (дэпартамент выканання пакаранняў, ― заўв. Еўрарадыё), яны перасадзілі мяне ў аўтобус Мінск-Віцебск і ён паехаў у Мінск.

Еўрарадыё: Чым ты зоймешся ў першыя дні на волі?

Ігар Аліневіч: Найперш я правяду час са сваёй сям’ёй і блізкімі людзьмі, якія ўсе гэтыя гады падтрымлівалі маю сям’ю і сталі фактычна яе часткай.

———————————————————————
Вызвалены палітвязень Арцём Пракапенка таксама прыехаў у Мінск.